Η μουσική, ως πανανθρώπινη μορφή έκφρασης, έχει βαθιές ρίζες στην ιστορία και τον πολιτισμό. Η ορολογία που χρησιμοποιείται για να περιγράψουμε τη μουσική και τα μουσικά όργανα είναι πλούσια και ποικίλη, αντανακλώντας την ποικιλομορφία των μουσικών παραδόσεων ανά τον κόσμο.
Στην ελληνική γλώσσα, η μουσική ορολογία έχει επηρεαστεί από διάφορες γλώσσες και πολιτισμούς, όπως η ιταλική, η γαλλική και η τουρκική. Η ελληνική μουσική παράδοση έχει επίσης αναπτύξει τους δικούς της όρους και εκφράσεις για να περιγράψει τις ιδιαίτερες μουσικές πρακτικές και τα μουσικά όργανα που είναι διαδεδομένα στην Ελλάδα.
Η κατανόηση της μουσικής ορολογίας είναι απαραίτητη για την εκτίμηση της μουσικής, την ανάλυση των μουσικών έργων και τη συμμετοχή σε μουσικές δραστηριότητες. Η γνώση των ονομάτων των μουσικών οργάνων, των μουσικών ειδών και των μουσικών όρων μπορεί να εμπλουτίσει την αισθητική μας εμπειρία και να μας βοηθήσει να επικοινωνήσουμε αποτελεσματικά με άλλους μουσικούς.
Η γλώσσα συχνά χρησιμοποιεί μεταφορές και παρομοιώσεις για να περιγράψει τη μουσική, προσδίδοντας της μια ιδιαίτερη αισθητική αξία. Για παράδειγμα, μιλάμε για "αρμονία", "μελωδία", "ρυθμό" και "έκφραση". Η χρήση αυτών των μεταφορών μπορεί να επηρεάσει την αντίληψή μας για τη μουσική και να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τα συναισθήματα που προκαλεί.