Η έννοια του καλλιτέχνη και της τέχνης έχει υποστεί ριζικές αλλαγές ανά τους αιώνες. Στην αρχαιότητα, ο καλλιτέχνης συχνά θεωρούνταν ένας τεχνίτης, ένας δημιουργός αντικειμένων με πρακτική χρησιμότητα, ενώ σήμερα η τέχνη συχνά αντιμετωπίζεται ως αυτόνομη έκφραση και πηγή αισθητικής απόλαυσης.
Στην ελληνική γλώσσα, η λέξη «καλλιτέχνης» προέρχεται από το «κάλλος», που σημαίνει ομορφιά. Η σύνδεση αυτή υπογραμμίζει την αναζήτηση της ομορφιάς και της αρμονίας ως βασικό στοιχείο της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Η ιστορία της ελληνικής τέχνης είναι μακρά και λαμπρή, ξεκινώντας από την αρχαϊκή περίοδο και φτάνοντας μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Η γλυπτική, η ζωγραφική, η αρχιτεκτονική και οι εφαρμοσμένες τέχνες έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας.
Η έννοια της «μουσικής» στην αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ ευρύτερη από τη σημερινή. Περιλάμβανε την ποίηση, τον χορό και τη μουσική, και θεωρούνταν απαραίτητη για την παιδεία και την ηθική διαμόρφωση των πολιτών.
Η τέχνη, πέρα από την αισθητική της αξία, μπορεί να λειτουργήσει ως μέσο κοινωνικού σχολιασμού, πολιτικής κριτικής και προσωπικής έκφρασης. Οι καλλιτέχνες συχνά αμφισβητούν τις συμβάσεις, προκαλούν συζητήσεις και προσφέρουν νέες οπτικές γωνίες για τον κόσμο.