İş hukuku, işverenler ve çalışanlar arasındaki ilişkileri düzenleyen bir hukuk dalıdır. Türkçede 'iş hukuku' ifadesi, iş sözleşmelerinin kurulması, işin ifası, iş sözleşmesinin sona ermesi, ücretler, çalışma koşulları, iş güvenliği ve sağlığı gibi konuları kapsar. İş hukuku, hem işverenlerin hem de çalışanların haklarını korumayı amaçlar.
İş hukukunun temel ilkelerinden biri, iş sözleşmesi özgürlüğüdür. Bu ilke, işverenlerin ve çalışanların kendi aralarında serbestçe iş sözleşmesi yapabilmelerini ifade eder. Ancak, bu özgürlük bazı sınırlamalara tabidir. Örneğin, iş sözleşmesi, yasa ve ahlak kurallarına uygun olmalıdır. İş hukukunda, çalışanların korunması için çeşitli düzenlemeler bulunmaktadır. Bu düzenlemeler, asgari ücret, çalışma süresi, izin hakları, işten çıkarma gibi konularda çalışanların haklarını güvence altına alır.
Türk iş hukuku, Anayasa, İş Kanunu, Borçlar Kanunu ve diğer ilgili mevzuat hükümlerine dayanır. İş Kanunu, iş sözleşmelerinin kurulması, işin ifası, iş sözleşmesinin sona ermesi gibi konularda detaylı düzenlemeler içerir. İş hukukunda, işverenlerin ve çalışanların haklarını korumak için çeşitli yaptırımlar bulunmaktadır. Örneğin, iş sözleşmesini haksız yere fesheden işverene tazminat ödenmesi gerekebilir. İş hukukunun amacı, iş ilişkilerinde adaletli ve dengeli bir ortam sağlamaktır.
İş hukuku, ekonomik ve sosyal kalkınmanın önemli bir unsuru olarak kabul edilir. İş hukukunun etkin bir şekilde uygulanması, işverenlerin ve çalışanların haklarını koruyarak, iş barışını ve verimliliği artırır.